«خونگرمی» خوبی نیست و خوش خلقی خوش اخلاقی!

با اخلاق بودن و خوبی یک فرد بدان معناست که برای دیگران مزاحمتی ندارد و به دیگران آسیبی نمی زند، در حالی که خوش خلقی و خونگرمی به معنای پرحرارت بودن و استفاده ی حداکثری از زبانِ چرب ونرم است! - با اخلاق بودن و خوبی یک فرد بدان معناست که برای دیگران مزاحمتی ندارد و به دیگران آسیبی نمی زند، در حالی که خوش خلقی و خونگرمی به معنای پرحرارت بودن و استفاده ی حداکثری از زبانِ چرب ونرم است! در ایران به دلیلِ مجموعه ای از عوامل نظیرِ فرهنگ، نژاد، آب و هوا و حتی غذا، خونگرمی رایج تر از خونسردی است.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازویرگول، البته خونگرمی اصطلاحی تخصصی و با تکلیفِ مشخص نظیرِ درونگرایی نیست، با این حال عموما به کسی گفته می شود که با دیگران زود می جوشد و پرحرف و اهلِ بگو و بخند با دیگران و حتی غریبه هاست.

در ایرانِ خودمان هم، همه به یکسان از این ویژگی بهره مند نشده اند.

مثلا شیرازی ها، بوشهری ها و اهوازی ها، آبادانی ها به خونگرمی شهره اند.

آب وهوای گرم، وجود دریا، غذاهای تند و پوستِ تیره به وضوح نشانه هایی از این خونگرمی می دهند.

تا این جای کار هیچ اشکالی وجود ندارد.

مشکل از آنجایی شروع می شود که یک تعبیرِ نادرست باعث می شود که تصور کنیم، خونگرمی خوبی است و خوش خلقی خوش اخلاقی.