روز پرستار متفاوت برای مدافعان سلامت/ ناگفته هایی از روزهای کرونایی پرستاران

 به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از تربت حیدریه، در همین روزها که بسیاری از ما از گذراندن ساعات طولانی با اعضای خانواده مان خسته شده ایم، کسانی هستند که هفته ها است حسرت دیدن فرزندان و عزیزانشان به دلشان مانده و با دلتنگی و دلهره به انجام وظایف سنگینشان می پردازند تا بلکه تلاش هایشان، قطره ای باشد برای خاموش کردن آتشی که یک ویروس نوپدید برپا کرده است.

گرچه می توان به تعداد یک به یک پرستاران روایت های تکان دهنده از آنچه که این روزها یک ویروس ماجراجو برای انسان ها رقم زده شنید و روایت کرد، اما ما به سراغ تعدادی از پرستاران بیمارستان رازی ونهم دی تربت حیدریه رفتم تا از زبان خودشان از حال و هوای این روزهای آنان با خبر شوم.

به عنوان یک پرستار باید این شرایط را به خاطر انجام وظیفه شغلی ام تحمل کنم مریم بخشی پرستاری است که دربخش اطفال بیمارستان رازی تربت حیدریه مشغول فعالیت است، پرستاری که از حدود 2 ماه کذشته رنج  دوری از فرزندان خردسالش را به جان خریده، تا مبادا ناقل احتمالی برای اعضای خانواده اش شود.

وقتی از او درباره حال و اوضاعش در این روزها پرسیدم، با صدایی خسته از دوری فرزند وخانواده اش سخن می گوید: دوری، دلتنگی و فشار کاری علت مشکلات زندگی و محدودیت و رابط خانوادگی است، دخترم امروز روز پرستار را به من تبریک گفت، تحمل این دوری بر