روایت تلخ «سایه »های بی شناسنامه در حاشیه مشهد/ گروه هایی که از «منشور حقوق شهروندی» بی بهره اند!

خبرگزاری فارس، مشهد - اسمش ایران مَلِک است، مثل همه زن های بلوچ لباس سوزن دوزی پوشیده، سه دختر دارد و چهار پسر اما طبق اسناد قانونی مادر هیچکدام شان نیست.

خودش می گوید: من 9 ماه بچه ها را سر شکم حمل کردم و هر کدام را دو سال شیر دادم اما پسر عمویم؛ همان شوهرم را می گویم وقتی برای بچه ها شناسنامه گرفت نام زن اولش را به عنوان مادر بچه ها در شناسنامه نوشت؛ تقصیر او هم نبود من شناسنامه نداشتم الان هم ندارم.

اشکهایش را با گوشه شالش پاک می کند و ادامه می دهد: آن زمان در بلوچستان پدران ما برای دخترها خیلی مقید به گرفتن شناسنامه نبودند.

امثال من زیادند خیلی از مردها هم حتی شناسنامه ندارند حالا قبول نمی کنند می گویند شما ایرانی نیستید، ما بلوچ ایرانی هستیم اما به ما می گویند چَلّو .

ایران ملک گرم صحبت است و از معضلات زندگی بدون شناسنامه برایم می گوید که اسما هم به جمع ما می پیوندد، زنی جوان و کم سن و سال که دختری زیبا در آغوش دارد.

ایران ملک، صدایش می زند و می گوید: بیا این دختر خبرنگار است شاید بتواند کاری بکند تا ما هم دیده شویم شاید خدا خواست و شناسنامه گرفتیم.

اسما همانطور که کنارمان می نشیند، می گوید: مگر ارواح هم دیده می شوند؟ خانم جان ما مرده ایم، اصلا وجود نداریم.