شیر و کفتار؟ شهر و روستا؟ چقدر شرم آور!

به خدا قسم ما به این دنیا نیامده ایم که به خاطر پرسپولیس و استقلال همدیگر را فحش کش کنیم، سینه چاک و ماله کش یک تیم یا مربی و بازیکن باشیم و همه عیب و اشکالات قدیس های خودساخته را رفو کنیم.

- قبل از همه اینها ما آدمیم.

هر کدام مان از ضعیف تا قوی، از فقیر تا غنی منزلت داریم، حرمت داریم، کرامت داریم.

چه چیزی ما را به اینجا می رساند که هوادار تیم رقیب را - حتی اگر زیاده روی کرده باشد - کفتار صدا کنیم؟ به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، روزنامه همشهری نوشت: اگر محمد مایلی کهن هزار حرف غلط زده باشد، بعضی جملاتش هم واقعا بوی عطر و عبیر می دهد؛ مثل این تأکید همیشگی او: همه جای دنیا از فوتبال لذت می برند، ما زجر می کشیم.

به خدا که راست می گوید.

پرسپولیس در فینال آسیا باخته و ناراحتی و شادی بعد از این ماجرا در حد معقول هیچ ایرادی ندارد.

برخی عکس العمل ها اما حقیقتا سخیف و زننده است.

یکی مثل کنعانی زادگان پای شیر و کفتار را وسط کشیده و یکی مثل امیرحسین صادقی هزاربار زشت تر از او، داستان را به شهرنشینی و روستانشینی کشانده است.

خداوکیلی خجالت نمی کشید؟ شما مثلا آدم های شناخته شده این مملکت هستید؛ بعد به خاطر فوتبال این طور به اصل و اساس آدمیت، به خاستگاه اجتماعی هم یورش می برید؟ به خدا قسم ما به این دنیا نیامده ایم که به خاطر پرسپولیس و استقلال همدیگر را فحش کش ک