واکسن و پاستور؛ ستایش کاستن از رنج و نکوهش رنج افزایی

بحران کرونا و عطش واکسن آن، ارزش کار لویی پاستور را بیش از پیش نشان می دهد.

همچنین دریافته ایم که آدم ها را باید بر این اساس داوری کنیم که رنج ما را کم می کنند یا زیاد.

- .

عصر ایران؛ مهرداد خدیر- 27 دسامبر زادروز لویی پاستور است که با تزریق نخستین واکسن در ششم ژوییه 1885 حق بزرگی بر گردن تمام ابنای بشر از آن زمان تا کنون دارد و پس از 135 سال و در گیر ودار شیوع کرونا که جهان، تشنه واکسن این بیماری و مشاهده تأثیر مصونیت بخشی آن و گرفتار این بیماری است، بیش از هر زمان دیگر ارزش کار او را درمی یابیم.

فضل تقدم البته با ادوارد جنر است که اول بار واکسن آبله را تولید کرد.

پاستور اما به موفقیت رسید و داستان از این قرار است که در همان روز ششم ژوییه 1885 و 135 سال قبل مردی به نام تئودور وان پسرخود به نام ژوزف میستر را نزد پاستور برد.

سگی پسر بچه را گاز گرفته و به خاطر 12 بار گازگرفتگی خونین و مجروح بود.

لویی پاستور با دوست پزشک خود مشورت کرد و او پذیرفت که ژوزف را معاینه کند.

ژوزف با مرگ دست و پنجه نرم می کرد ودر ساعت 8 شب اولین تزریق دارو انجام شد.

پس از آن به مدت 11 روز، 12 تزریق دیگر انجام شد.

ژوزف جوان نجات یافت.

سه ماه بعد در 16 اکتبر سال 1885 لویی پاستور نامه ای دریافت کرد که به او بخت دیگری می داد تا بار دیگر واکسن هاری خود را به بوته آزمایش بگذارد.