درد دل «بزرگ زنان کوچک» با «حاج قاسم»/ سنگر را به ما بسپار...

با دنیای کودکانه اما با اندیشه های بزرگ از مرز حروف الفبا گذشتند و آنچه در خلوت ذهن کوچکشان پر و بال داده بودند را آهسته و با دقت به تصویر کشیدند، - خبرگزاری فارس همدان – سولماز عنایتی؛ چادر و چارقد را با جان و دل گره زدند و به راه افتادند، کلاس خالی تر از تهی بود و میز و نیمکت ها در تب و تاب حضورشان، دفتر 100 برگ سیمی و مداد گلی را از کشوی میز مدرسه درآورده و نقش زدند، کلماتی که شاید برای اولین بار در دفترشان مصور می شد.

با دنیای کودکانه اما با اندیشه های بزرگ از مرز حروف الفبا گذشتند و آنچه در خلوت ذهن کوچکشان پر و بال داده بودند را آهسته و با دقت به تصویر کشیدند، از شین شهید شروع کردند و ره یک ساله را یک شبه پیموده و به نون دشمن رسیدند.

در مواجهه با دشمن سن و سالشان را نادیده گرفته و نوید ایستادگی دادند، خط به خط از مرد آسمانی نوشتند و یاد گرفتند بهترین ها خیلی زود به آسمان می پیوندند، قدردان ایران بی درد شدند و نگران بی خوابی های سردار.

صداقت پیشه کرده و دست دوستی سردار دلها را با دستان کوچک فشردند، به حاج قاسم قول دادند برای ایرانی آباد و آزاد در مسیرش می ایستند و ریتم ضربان قلبشان را با نفس های از شماره افتاده اش تنظیم می کنند.