دل نوشته ای برای سردار دل ها

سلام سردار! در «یارب» ، «یا رب »های آخرین کمیل عاشقی شانه هایت چگونه لرزید که بامداد آدینه و پیش از ندبه های فراغ، روح بلند شهیدان در آغوشت کشیدند و برای همیشه جاودانه شدی.

- ایسنا/ایلام سلام سردار! در یارب ، یا رب های آخرین کمیل عاشقی شانه هایت چگونه لرزید که بامداد آدینه و پیش از ندبه های فراغ، روح بلند شهیدان در آغوشت کشیدند و برای همیشه جاودانه شدی.

چگونه آخرین وَ بَلِّغْنی مُنایَ کمیل را زمزمه کردی که چند ساعت بعد به همرزمان شهیدت پیوستی و ترنم ای اهل حرم میر و علمدار نیامد را بر زبان دل مردمانی به وسعت جهان، جاری ساختی.

بامداد رفتنت مصلای شهرمان حال و هوای دیگری یافته بود، نماز آن روز بیش از هر زمان دیگری رنگ اخلاص به خود گرفته کرد، اخلاصی که تو را محبوب خدا کرده بود و محبوب مردم شده بودی.

سردار عزیز تو محور وحدت شدی چون دلت را به ولایت گره زده بودی و اطاعت از ولایت بزرگترین دغدغه و توصیه ات بود و خود نیز در عمل به آن اسوه بودی.

سردار عزیزِ ایران بودی که فرامرزی بودنت، در منطقه و جهان و فراجناحی رفتار کردنت به معنای واقعی در کشور ، محبوبت کرد.

سرداری را در سربازی برای این مردم و ولایت یافتی و این گونه بود که دل های مردم به سویت جذب شده اند، حضورت مایه دلگرمی بود و امروز هم ملتی به مکتبت امیدوار است.