چرا اسطوره تختی با «خودکشی نه قتل» نشکست؟

17 دی سالروز خاموشی جهان پهلوانی است که اگرچه فرضیه قتل او رنگ باخته و قول خودکشی درباره مرگ او پذیرفتنی تر است اما اسطوره او نشکسته.

- عصر ایران؛ مهرداد خدیر- امروز 17 دی است.

سالروز خاموشی جهان پهلوان غلامرضا تختی.

پس از درگذشت همسر او و با اظهارات زنده یاد جمشید مشایخی در آخرین گفت و گوی تلویزیونی و نیز فیلم خوش ساخت تختی دیگر کمتر کسی است که مرگ او را خودکشی نداند.

با این حال اسطوره تختی نه تنها نشکسته که قوی تر و بالنده تر هم شده است.

حال آن که این خودکشی از جنس خودکشی صادق هدایت و ناشی از یأس نیست.

نویسنده ایرانی می گفت: زندگی یعنی یک عمر دویدن و هرگز نرسیدن و چون از دویدن های پیاپی و از چالش های مستمر درون جامعه ایران که هیچ یک به نفع دیگری کنار نمی رود خسته شده بود، شیر گاز را باز کرد و خلاص!اکنون البته زندگی را نه در رسیدن که در رفتن می دانند و شاید اگر صادق هدایت با نیکوس کانتزاکیس آشنا می شد که می گوید هلنی در کار نیست، به خاطر هلن مسیر را بر هدف ترجیح می داد ولی به هر رو هر چه بود جنس خودکشی غلامرضا تختی از دیگران کاملا جداست.

ویلیام وُردِن در کتاب خواندنی رنج و التیام که با قلم روزنامه نگار صاحب سبک - محمد قائد- به نیکوترین شکل به پارسی برگردانده شده می نویسد: هر سال نزدیک به 75 هزار نفر در جهان بر مرگ عضوی از خانواده یا عز�