جلال آدم است / قدم زدن با جلال آل احمد

رعنا مقیسه؛ کار ما این است که بنویسیم؛ سوال ایجاد کنیم؛ هی چرا و، اما بگوییم و هی بپراکنیم و در جستجوی مجهول و عنقا باشیم.

- آل احمد البته در داستان نویسی کم فروغ است و در مدیر مدرسه به عنوان یکی از شاخص ترین داستان هایش هم پشت مرز های داستان متوقف می شود.

نه به خوبی می تواند شخصیت خلق کند، نه هنرمندانه موقعیت بسازد و نه مخاطب را با آنچه درون شخصیت ها می گذرد درگیر کند.

با تمام این ها مدیر مدرسه هم تماما دغدغه های سیاسی اجتماعی جلال است و دردمندی او برای مردم؛ و به خصوص روستا.

آنچه داستان های جلال را خواندنی می کند نثر منحصر به فرد اوست و هر قدر که این نثر در داستان یک تنه بار کتاب را به دوش می کشد، در تک نگاری ها و بعد سفرنامه هایش با هنرمندی و صمیمیت همراه می شود و شاهکار های جلال را خلق می کند.

غرب زدگی بعد ها از دل همین تک نگاری ها، مشاهدات و زیست بی واسطه با مردم به وجود می آید.

آل احمد در غرب زدگی جسورانه و با هوشیاری مساله تضاد تجدد تحمیلی با فرهنگ و سنت ایرانی اسلامی را مطرح می کند.

غرب زدگی یعنی مجموعه عوارضی که در زندگی، فرهنگ، تمدن و روش اندیشه مردمان نقطه ای از عالم حادث شده و بی هیچ سنتی به عنوان تکیه گاهی و بی هیچ تداومی در تاریخ.