حقوق شهروندی در اندیشه امام(ره)

یادداشت_فرشاد چراغپور واژه حقوق شهروندی در بر گیرنده دسته ای از حقوق عمومی و خصوصی و برخواسته از کرامت ذاتی بشر است که اسلام و قرآن نسبت به این کرامت اشاره فراوانی دارد.

  توجه به کرامت انسانی موجب توجه به حقوق شهروندی می شود و این واژه برای ما در ادبیات اسلامی، قرآنی و ادبیات حضرت امام(ره) برای ما روشن کننده است.

  فرمان هشت ماده ای حضرت امام(ره) که در تاریخ ثبت شده، مهمترین سند در مورد حقوق شهروندی است که در نظام جمهوری اسلامی و از طرف امام راحل صادر شده است.

این فرمان در پاییز سال 61 بعنوان مهمترین سند از امام درباره حقوق مردم در حالی صادر شد که می توانیم از آن بعنوان منشور حقوق شهروندی نام ببریم.

هدف عمومی این فرمان این است که همه امور و روند اجرایی و شهری و قضایی کشور باید از تضییع حقوق مردم جلوگیری کند.

حکومت در مقابل مردم وظایفی بر عهده دارد و نهادهای نظارتی، اجرایی، قضایی و امنیتی باید به حقوق مردم توجه داشته باشند و از تضییع حقوق آنها جلوگیری کنند.

امام در این سند تاکید دارند که نهادهای نظارتی و اجرایی باید اصلاح شود و از حقوق مردم صیانت شود.

حقوق مردم در بند ششم این فرمان به صراحت تصریح شده اما متاسفانه تاکنون کم توجهی به این فرمان شده و به عبارتی این فرمان مهجور مانده است.