امام در نامه خود به شیخ حسن صانعی، او را چگونه مورد خطاب قرار داده؟/امام چگونه می خواست دین خود را به ایشان ادا کند؟

امام خمینی در نامه ای که در دوم اسفند سال 67 خطاب به آیت الله شیخ حسن صانعی نوشتند، همه مهر و عاطفه ای را که به ایشان داشتند بر روی کاغذ آورده و سعی کردند، - در ادامه آمده است: " بسم الله الرحمن الرحیم جناب حجت الاسلام آقای حاج شیخ حسن صانعی ـ دامت برکاته نمی دانم از کجای آشنایی ام با تو بنویسم.

تو یکی از قدیمی ترین افرادی هستی ‎ ‎ که در کنار من بوده ای.

هنوز سبزه ای بر رخسار نداشتی که صمیمی ات یافتم.

سال ها ‎ ‎ قبل از شروع مبارزات پانزدهم خرداد.

تو سرباز گمنام این انقلابی، و خودت می دانی که هیچ چیز بهتر از گمنامی نیست.

تو ‎ ‎ فردی هستی که از گذشته های دور خاطرات تلخ و شیرین مبارزات را با خود دارد.

‎ ‎ زیرکی و کم حرف، دانایی و محتاط.

در گرداب مبارزات همیشه دلسوخته بوده ای.

کینه ات را نسبت به شاه در کمتر کسی ‎ ‎ دیده بودم.

در بحران ها و فشارها هیچ گاه نسبت به من تردید نداشتی، گرچه گاهی ‎ ‎ خسته می شدی و افسرده.

در همین رابطه بخوانید: در کوران فشار دستگاه شاه، تو که مسئول اداره شهریه طلاب بودی، وقتی در ‎ ‎ محاصره دشمن قرار می گرفتی برای اینکه هیچ گونه اطلاعی به دشمن ندهی کم نبود ‎ ‎ مواقعی که قبوض رسید پول های اخیار را ـ در پانزده سال مبارزه ـ چون غذایی گوارا ‎ ‎ می خوردی.