یک روایت معتبر در «فارس من»؛ پشت عینک های دودی روشن دلان چه خبر است؟

مثل ما خواب نمی بینند؛ روشن دلان جامعه را می گویم.

کمپین آنها برای احیای کتابخانه شان در فارس من ثبت شد و به موفقیت رسید.

این گزارش روایت زندگی و زمانه یکی از آنهاست.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس؛ ما فکر می کنیم هر آدمی قصه ای دارد و هرکس یک زندگی را در خود خلاصه کرده است.

حالا که به لطف در میان گذاشتن مسائل و نگرانی ها، ما را مَحرم خود می دانید، چرا به همین اکتفا کنیم؟ ما راوی قصه ها و دردهای شما هستیم.

در فارس من شما سردبیر هستید و ما تنها میانجی شماییم برای شنیده شدن صدا و پیگیری مشکلات تان.

در این روایت ها می کوشیم تصویر بی روتوش و دست اولی از جهان شخصی مردم را به اشتراک بگذاریم.

این روایت فارس من درباره زن دگی روشن دلان محترم است؛ مردانی که اگرچه از نعمت تماشا محرومند، ولی دنیای آنها بسیار زیباست.

  1 متولد سال 61 در دامغان هستم.

مادرزادی آلبینیسم هستم که باعث کاهش رنگدانه در چشم هایم شده.

هم کم بینا هستم و هم سفیدپوست.

فقط زیر دو دهم را می توانم ببینم.

نوع نژاد من با بقیه افراد جامعه فرق می کند.

در اقلیت نژادی هستیم.

و این نقطه آغاز رنج های من است.

من و آدم های شبیه من که هر کدام در گوشه ای از این سرزمین سرگرم زندگی هستند.

  2 سفیدپوست بودنم اذیتم می کرد.