حکایت نوروز و دست های خالی

در این جمع حرف از عید نوروز و سال تحویل به میان آوردن آسان نیست.

برای آنها صحبت از تازگی سال نو و جنب وجوش نوروز فقط حسرت فرزندان شان برای خرید لباس عید و سفره خالی شب نوروز را یادآوری می کند.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازتابناک به نقل از همشهری آنلاین، آنها کارگران فصلی و روزمزدی هستند که عیدی و حقوق و مزایای ثابت ندارند و همه گیری ویروس کرونا نان و روزی اندک شان را آجر کرده است.

خاطرات و حرف های عیدانه این دسته از هم محله ای های ما تلخی و شیرینی های بسیار دارد که در آستانه سال نو شنیدن شان خالی از لطف نیست.

تعدادشان زیاد است.

با کیسه های پر از تیشه و بیل و کلنگ و در گروه های چند نفری لابه لای درختان و سبزه های میدان معلم به انتظار نشسته اند تا قاصد روزی امروزشان از راه برسد و کارفرمایی برای استخدام کارگر سراغ شان را بگیرد.

رحیم حیدری حاضر به یراق تر از بقیه به نظر می رسد و حواسش به چهارگوشه میدان هست.

صورت آفتاب سوخته اش او را 25 ـ 30ساله نشان می دهد.

اهل شهرری است و یک دختر3 ساله دارد.

رحیم برای سال تحویل و نوروز برنامه خاصی ندارد و می گوید: روز عید هم برای کار به اینجا می آیم.

پارسال هم سال تحویل همین جا بودم، ولی تا شب کسی دنبال کارگر نیامد و با ناراحتی به خانه برگشتم.