رخشان بنی اعتماد: من جزو شیفتگان سینما نبودم

در نمای آخر ماشین در چشم انداز شهر گم می شد و صدای فریاد آفاق در تاریکی شب سکوت شهر خواب زده را می شکست: چه از جان من می خواهید؟ چرا دست از سرم بر نمی دارید؟ با آقای حیدریان بر سر این سکانس خیلی بحث کردم و در نهایت چون فیلم خیلی روی لبه تیغ قرار داشت به حذف آن تن دادم.

- رخشان بنی اعتماد می گوید: من جزو شیفتگان سینما نبودم اما کشف اعجاز برقراری ارتباط از طریق تصویر در نوزده سالگی ،کافی بود که مطمئن شوم به جز سینما انتخاب دیگری ندارم.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، در میان سینماگرانی که آثارشان حرفی برای گفتن دارند و صرفا به دلیل ادامه ی کار حرفه ایشان پشت دوربین نمی ایستند، رخشان بنی اعتماد یک نمونه ی کمیاب است.

فیلم سازی که دوره های گوناگون مدیریتی سینمای پس از انقلاب را تجربه کرد، آثارش گاه با بی مهری روبه رو شد اما از پا ننشست و پای حرف هایش ایستاد و فیلم ساز ماند و امروز یکی از مفاخر فرهنگی ماست.

تفاوت نگاه انتقادی او در فیلم هایش با دیگران، سوای صراحت و صداقت همیشگی، در نگاه مادرانه و دلسوزانه ی اوست به جامعه ای که در آن زندگی می کند و مردمانی که با آنان ارتباط دارد.

از خارج از محدوده تا قصه ها راهی دراز پیموده شده؛ تجربه ی ژانرها و لحن ها و داستان های گوناگون.