مروت مردم و ارزانی اجناس به مناسبت ماه رمضان در عهد قاجار

زیبایی های رمضان در هر دوره و زمانه ای لطف خاص خودش را دارد؛ آن زیبایی است که از درون به بیرون می تراود و داستان «رحمت و برکت» می شود در میان مردمان.

- همین دیروز گروه تاریخ خبرگزاری فارس ـ امین رحیمی: خاطرات و نوشته هایی مانده است از دوران قدیم که نشان می دهد پدران و گذشتگان مان هم برکات داشته اند و زیبایی ها دیده اند در ماه مبارک رمضان.

همیشه انگار حال روزه دار از فرد به جامعه رسیده و حال جامعه را خوب کرده است.

در جامعه ایرانی نیز بیش ترین تأثیر اجتماعی روزه داری این که مردم بیشتر اهل مدارا و مراعات می شدند.

خاطرات زیادی از حد اعلای مراعات در جامعه روزه دار ایرانیان قاجاری نقل شده است و آن طور که عبدالله مستوفی در کتاب شرح زندگانی من آورده است: اگر بنایی نیمه تمام بود، صاحب کار به عمله و بناها مزد تمام می داد، ولی بیش تر از نصف روز تقاضای کار نمی کرد و اگر کسی طلبی از کسی داشت تا احتیاج مبرم محرک او نمی شد، سروقت بدهکار خود نمی رفت و محال بود وقت افطار صدای فقیری از کوچه بلند شود و چندین نفر داوطلب برای غذا دادن به او از خانه ها بیرون نیایند .

جعفر شهری هم در کتاب طهران قدیم نوشته است: بهترین و مرغوب ترین خواربار با نازل ترین قیمت ها در این ماه به دکان ها آمده در اختیار مردم قرار می گرفت.