سروش و دموکراتیک شدن روشنفکری، ملکیان و مقاومت در برابر توزیع قدرت

اگر نقادی را حقی همگانی بدانیم، در واقع انحلال روشنفکری را پذیرفته ایم.

و این چیزی است که مصطفی ملکیان در گفت وگو با سروش، از پذیرش آن اجتناب کرد اما سروش از موضعی هوشمندانه و زمان شناسانه و دموکراتیک، - آن را پیش روی ملکیان گذاشت.

  عصر ایران؛ هومان دوراندیش- اگرچه در این غلغله اخبار سیاسی کم سابقه، پرداختن به مباحث غیر سیاسی دشوار است، ولی باید گفت که در آغاز هفته جاری گفت وگویی بین دکتر عبدالکریم سروش و مصطفی ملکیان در کلاب هاوس برگزار شد که موضوعش روشنفکری و حقیقت بود.

این گفت وگو می توانست بمبی خبری در فضای فرهنگی ایران باشد، ولی 24 ساعت بعد از این دیالوگ مهم، فایل صوتی مصاحبه جواد ظریف منتشر شد و بررسی گفت وگوی سروش و ملکیان در نوشته های نویسندگان و روزنامه نگاران به محاق رفت.

در گفت وگوی این دو روشنفکر مشهور، مصطفی ملکیان مطابق معمول دقیق و عمیق سخن گفت ولی سخنانش برای کسانی که آثار او را مطالعه کرده اند، نکته تازه ای در بر نداشت.

یا دست کم نکته فربه تازه ای نداشت.

جان کلام ملکیان این بود که روشنفکر انسانی نقاد است؛ به این معنا که حق نقادی دارد ولی موضوع نقدش را باید به درستی انتخاب کند.

ملکیان معتقد است روشنفکران ایرانی پیشتر، بیشتر به نقد حکومت می پرداختند اما از آنجایی که فرهنگ مهم تر از سیاست است، امروزه ب