فراموشی استعدادها در سایه بی توجهی/ روزمرگی های فدراسیون تنیس روی میز تا کِی ادامه دارد؟

استعدادهای تنیس روی میز در سایه بی توجهی فدراسیون در حال فراموشی هستند و توجهی به وضعیت آنها نمی شود.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، شناسایی استعداد بعد مهمی در ورزش محسوب می شود اما پرورش آن و به موفقیت رساندن آن مهمتر از شناسایی است.

حالا اگر استعدادی شناسایی شد و اهمیتی به آن داده نشد، چطور می توان انتظار داشت پشتوانه سازی صورت بگیرد.

ورزش کشور در همه رشته ها استعداد کم ندارد و این موضوع بارها ثابت شده است.

تنیس روی میز یکی از رشته هایی است که در سال های گذشته استعدادهای خوبی را به خود دیده که نمونه آن نوشاد عالمیان است.

نوشاد استعدادی بود که یک دهه قبل شناسایی و پرورش داده شد؛ تا جایی که توانست نخستین مدال تاریخ تنیس روی میز بعد از انقلاب را در بازی های آسیایی کسب کند.

 امین احمدیان، آریا امیری، امیررضا عباسی، نوید شمس و امیرحسین هدایی هم بازیکنان جوانی هستند که شناسایی شدند و توانستند خودشان را نشان دهند اما چرا در دو سال گذشته در رسیدگی و توجه به آنها کم کاری شده و زیر چتر حمایتی فدراسیون نیستند تا نوشادها و نیماهای دیگری در تنیس روی میز ایران ظهور کنند؟ فدراسیون تنیس روی میز بعد از کرونا فعالیت چندانی در برگزاری مسابقات، اردوهای ملی و حضور در تورهای بین المللی نداشت.