لحظه های نفس گیر دفاع از خرمشهر به روایت یک تکاور ارتش

عشق به وطن در وجود تمام افراد وجود دارد.

بچه های نوجوانی که در خرمشهر بودند می توانستند به عقب بیایند اما این کار را نکردند.

خرمشهر نماد همبستگی ملی ما بود.

- همه تلاش کردند که خرمشهر را حفظ کنند.

عباس نوروزی یکی از تکاوران و مدافعان مقاومت خرمشهر است.

این تکاور ارتشی در گفت وگو با ایسنا درباره حضور تکاروان نیروی دریایی ارتش برای مقابله با نیروهای بعثی در خرمشهر روایت می کند: سال 1352 وارد نیروی دریایی شدم و در پادگان منجیل، آموزش تکاوری را طی کردم.

بعد از آن هم دوره مربیگری تکاوری را دیدم و به عنوان مربی در منجیل مشغول کار شدم.

فعالیت هایم تا سال 58 در قالب مربی تکاور ادامه داشت.

همزمان دوره های دیگری مانند چتربازی و سایر دوره های رزمی را گذراندم.

پس از سال 1358 شرایط به تدریج تغییر کرد.

انقلاب شد و پس از آن هم در کردستان تحولاتی در حال رخ دادن بود.

29 فروردین سال 1359 ازدواج کردم در همان دوران هم مشغول انجام وظیفه بودم.

در نخستین اعزام، با یک یگان از منجیل به بندرعباس رفتیم به این دلیل که نیاز اصلی به رسته ما در بندرعباس احساس می شد.

تعدادی از همرزمان من که پیشکسوت بودند در آستانه بازنشستگی قرار داشتند و قرار شد ما جایگزین آنها بشویم.