عزت الله سحابی؛ دغذغه همواره ایران

پس از سال ها زندان، عضو شورای انقلاب و بعد رییس سازمان برنامه و بودجه و بعدتر عضو خبرگان قانون اساسی و نماینده مردم تهران در مجلس شد و بعد از آن با همه انتقادها و فشارها و رنج ها به موضع تند نیفتاد.

- اگرچه باز طعم زندان را چشید عصر ایران؛ مهرداد خدیر- در دهمین سالگرد درگذشت مهندس عزت الله سحابی نه می توان درباره او ننوشت چون تمام عمر برای ایران کوشید و مرارت کشید و نه می توان نوشت و به اتفاق تلخ برای دخترش هاله - در مراسم تشییع جنازه اشاره نکرد.

به این اشاره بسنده می کنم و سراغ خود عزت الله سحابی می روم: پسر دکتر یدالله سحابی که همین چندی پیش درباره او نوشتم و پدر هاله که در آغاز اشاره شد.

کتاب خاطرات او با عنوان نیم قرن خاطره و تجربه با این جمله شروع می شود: پدرم در ایران نبود، یعنی سال های 1311 تا 1315 که برای ادامه تحصیل به فرانسه رفته بود و زندگی ما با پولی که پدرم از پس انداز اندک حقوق محصلین خارجی برای ما می فرستاد می گذشت و با این عبارات به پایان می رسد: پس از 7 سال و یک ماه در حالی که هنوز 4 سال از زندانی ام باقی مانده بود آزاد شدم.

(دوم آبان 1357).

آن چنان غرق در ملاقات های مردم و دوستان و سرانجام عضویت در شورای انقلاب و پذیرش مسئولیت هدایت انقلاب شده بودم که فراموش کردم در زندان و در نامه نگاری ها چه وعده ها که به همسرم می دادم.