پیاده روی های بصیر

00 بصیر اهل افغانستان است، 18 سال سن دارد، متاهل است و همسرش دور از او در افغانستان زندگی می کند.

او پنج سال است که برای کار، بین ایران و افغانستان در رفت و آمد است.

کار او جمع آوری زباله های بازیافتی از سطل های زباله سطح شهر تهران است.

او هر روز کارش را از ساعت هفت صبح در محدوده پارک ساعی و خیابان های اطراف شروع و تا ساعت هفت عصر به جمع آوری زباله های بازیافتی ادامه می دهد.

او زباله های بازیافتی را در کیسه های زباله در محلی دپو می کند و بعد از اتمام ساعات کارش راهی جای خواب خود می شود؛ جایی که شهرداری برای او و 15 نفر دیگر از همکارانش در نظر گرفته است.

درآمد ماهیانه او حدود سه میلیون تومان است و با همین درآمد بصیر تمام تلاش خود را به خرج می دهد تا بخشی از آن را پس انداز کند و با خود به افغانستان ببرد.

برای این کار، تقریبا غذای کامل نمی خورد و خود را با کیک و آب میوه سیر می کند.

بصیر از شرایطش اصلا راضی نیست، چون می گوید تحریم ها و افزایش نرخ دلار در ایران باعث کم ارزش شدن پول ایرانی شده و او دیگر امیدی به پس انداز ندارد.

همین موضوع باعث شده به ناامیدی برسد و به قول خودش بیشتر اوقات به خودکشی فکر کند.

بصیر می گوید اگر در افغانستان جنگ نبود، مجبور به خروج از وطن نمی شد و این همه سختی نمی کشید.