خوش به حال دهه هفتادی ها که ندیدند آن صحنه ها را

30 خرداد سال 1373 شمسی بود و خبر که پخش شد آن روز تلخ ترین روز دهه 70 شد؛ عاشورای سال 1415 قمری بود و «عاشورای مشهد» بود و رنگِ خونِ شیعهِ مظلوم را همه دیدند که سرخ تر از سرخ بود.

- گروه فرهنگ خبرگزاری فارس ـ امین رحیمی: 30 خرداد سال 1373 شمسی بود و خبر که پخش شد آن روز تلخ ترین روز دهه 70 شد؛ عاشورای سال 1415 قمری بود و عاشورای مشهد بود و رنگِ خونِ شیعهِ مظلوم را همه دیدند که سرخ تر از سرخ بود.

خیلی ها خبر را که شنیدند و باور کردند، نشستند یک گوشه و گریه کردند؛ خیلی ها یادشان هست گریه مادر یا پدر یا مادربزرگ یا پدربزرگ یا بزرگ تری را.

و کسی هم نفهمید برای مظلومیت حسین(ع) گریه شان گرفت یا رضا(ع) یا ایرانی ها.

و کسی نفهمید چه اندازه دل شان سوخت و کوچک ترها نفهمیدند حال بزرگ ترها را و بعدها دانستند؛ و دانستند که کسانی هم هستند از طایفه گمراهان تاریخ و دشمنان حسین(ع) که دل هایشان را خدا لعنت فرستاده لابد که این قدر سیاه! بعدها دانستند کوچکترها و بعدها دانستیم راز سرخی خون را و راز نمیرندگی نسل نمیران .

دهه شصتی ها کوچک بودند و دهه هفتادی ها و بعدی ها خوش به حال شان که ندیدند تلخ ترین روز را و ندیدند دل های سوخته را و چشم هایی را که معلوم نشد برای کدام مظلوم خیس شد و خون شد و بزرگ ترها را فقط خدا می داند از حرارت دل های سوخته شان که چقدر لهیب داشت.