شیخ تیجان؛ یاری از تبار بِلال ...

او که تازیانه های استعمار و استبداد را بر تن خود و هم قاره ای هایش و بر سراسر پیکر قاره آفریقا حس می کرد با وقوع انقلاب اسلامی به صف یاران امام خمینی(ره) پیوست.

- پایگاه خبری جماران، شامگاه روز گذشته، همکار و دوست دیرینه ام جناب محمد علی شاه حسینی که متخصص و آشنا به فرهنگ قاره آفریقاست و طی دهه های گذشته در چندین کشور آفریقایی به عنوان رایزن فرهنگی ایران خدمات ارزشمندی داشته است، خبر درگذشت دوست قدیمی و مشترکمان، علامه شیخ احمد تیجان سیلا را برایم ارسال کرد.

بدون درنگ با ایشان تماس گرفته و با اندوهی فراوان، جویای چگونگی وقوع این اتفاق ناگوار شدم.

خاطرات مشترکمان در سیرالئون در دهه شصت و دهه های بعد در همایش ها، نشست ها و سمینارهای داخل و خارج کشور را مرور و از اخلاق و صفات نیکوی آن عالم برجسته تقریبی و نقش وحدت بخش او در سراسر آفریقا صحبت کردیم.

تیجان را از نوجوانی و چند سال پیش از پیروزی انقلاب اسلامی که همراه عده ای از آفریقایی ها در قم و در دارالتبلیغ اسلامی مشغول تحصیل علوم دینی بود، می شناختم .

حضور طلبه های جوان سیاهپوست در شرایط و بافت فرهنگی متفاوت آن روز کشورمان، دشواری های خود را داشت و به خاطر انگشت نما بودنشان گاهی سوژه همشهری های جوانم و یا شگفتی کودکان شهرم می شدند و این خود صبر و از خودگذشتگی زیادی را می طلب