علی دهباشی؛ حیات فرهنگی در حیاط پر شمعدانی

  اگر کرونا او را از ما گرفته بود شب های بخارا هم خاموش می شد و چه خوب که «بخارا» همچنان هست و شماره های تازه با تصویر میرزا حسن رشدیه و دکتر شیرین بیانی هم منتشر شده اند.

-   اگر کرونا او را از ما گرفته بود شب های بخارا هم خاموش می شد و چه خوب که بخارا همچنان هست و شماره های تازه با تصویر میرزا حسن رشدیه و دکتر شیرین بیانی هم منتشر شده اند.

عصر ایران؛ مهرداد خدیر- اولین دیدار با روزنامه نگار سخت کوش و فعال فرهنگی پس از رهایی از چنگال کرونا فرصت مغتنمی بود که یکی دو روز پیش و در صبحی دل انگیز دست داد.

علی دهباشی دیگر شهره خاص و عام است و اگرچه بارها نوشته ام یک تنه به اندازه بسیاری از مدعیان کار و تولید می کند اما نه می توانم باز ننویسم چون توصیفی بهتر از این نیست و نه می توان به آن پر و بال داد چون ممکن است رشک هایی را برانگیزد.

محتوای گفت و گویی خصوصی هم طبعا جایی در یک رسانه عمومی ندارد ولی تصویری از او لابه لای کتاب ها و مجلاتش می تواند سپاس کوچکی باشد به خاطر آن که پل مردم شده با فعالان فرهنگی.

با حیات فرهنگی علی دهباشی همه آشناییم اما چه حیاط پر از شمعدانی یی هم دارد و چه گل پرور خوبی است.

لابد می گویید اینها اموری شخصی است.

نه خواهر یا برادر! این همه او برای دیگران برنامه می گذارد و در حیات معرفی شان می کند بگذار یک بار هم ما حیاط �