شورش طالبان و «بی نظمی نوین جهانی»

خروج آمریکا موجب تزریق حس اعتماد به نفس در گروه های جنگ سالاری چون طالبان شد که در تمام این سال ها هدف قرار گرفتند اما حذف نشدند چون ریشه در جامعه پشتون در این کشور دارند و نمی توان خاستگاه فکری و فرهنگی طالبان را از صفحه افغانستان محو کرد.

- عصر ایران؛ محمد باقر محسنی ساروی- در علوم سیاسی گفته می شود قدرت با خود هژمونی - میل به سلطه - می آورد و مصداق این گزاره را در سه دهه پیش در سیاست جهانی دولت ایالات متحده دیدیم که پس از فروپاشی شوروی سابق و بلوک شرق در 1989، آمریکا در قامت قدرت نخست جهان و بدون رقیب ظاهر شد و دو سال بعد در 1991 به عراق حملات محدودی داشت و در همین بازه زمانی تئوری نظم نوین جهانی که از مدت ها پیش در اتاق های فکر سیاستمداران آمریکایی مورد بحث بود به میدان عمل نزدیک شد و برنامه آمریکا برای تحقق این نظم، دموکراتیزه کردن دولت ها با استفاده از قوه قهریه بود، به این معنا که هر دولتی با دموکراسی مخالفتی کرد به شیوه های گوناگون، سرکوب و با آلترناتیوی منعطف، غرب گرا و هماهنگ با آمریکا جایگزین شود.

در همین بازه زمانی فرانسیس فوکویاما نظریه پایان تاریخ را طرح کرد و در کتاب پایان تاریخ و آخرین انسان لیبرال دموکراسی را غایت قصوای بشر نامید و از دولت ایالات متحده خواست فرایند دموکراتیزاسیون democratisation را در کشورهای جهان سوم