محمود دولت آبادی؛ شمایل نویسنده ایرانی با آرزوی «خانه بیهقی»

اگر قرار باشد مجسمه یک نویسنده ایرانی را بسازند بهترین نمونه است.

از حیث چهره با آن صورت ایرانی از نوع خراسانی.

از نظر زبان با گویش درست و دقیق.

- محمود دولت آبادی؛ شمایل نویسنده ایرانی با آرزوی خانه بیهقی اگر قرار باشد مجسمه یک نویسنده ایرانی را بسازند بهترین نمونه است.

از حیث چهره با آن صورت ایرانی از نوع خراسانی.

از نظر زبان با گویش درست و دقیق.

به لحاظ سیاسی هم سابقه زندان در رژیم گذشته و هم فعالیت در کانون عصر ایران؛ مهرداد خدیر- سال 64 که نوشتن کلنل پایان یافت، از همسرم خواستم آن را بخواند؛ وقتی کتاب را خواند از من پرسید این کتاب را کی نوشتی؟! پاسخ دادم وقتی همه خواب هستند من می نویسم و در نتیجه زمانی که شما خواب بودی من این کتاب را نوشتم که البته هنوز در محبس است.

شما با من آرزو کنید این کتاب از محبس آزاد شود، زیرا 36 سال برای در محبس ماندن یک کتاب خیلی زیاد است.

با این که چهار پنج روز از مناسبت این سخنان محمود دولت آبادی نویسنده پرآوازه ایرانی می گذرد اما بهانه این نوشته نه روز قلم است که سپری شده باشد و نه حتی زادروز او که 20 روز دیگر است و نمی خواهم به خاطر 80 سالگی باشد.

بلکه نویسنده پرآوازه ر ا بدین سبب در چارچوب یک چهره روایت قرار می دهم که با تلاش و سخت کوشی بسیار خود را به یک شمایل تبدیل کرده است.