قزوه: مرا فرستادند تا بر جنازه ادب فارسی در هند گریه کنم و ذکر مصیبت بخوانم!

«گنگا و جوی مولیان» عنوان نخستین دفتر شعری سرویش تریپاتی شاعر هندوستانی است که در هند منتشر و بزودی در ایران هم چاپ می شود، اما قزوه در یادداشتی درباره شعر هند نوشت: - به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار کتاب و ادبیان خبرگزاری فارس، گنگا و جوی مولیان عنوان نخستین دفتر شعری سرویش تریپاتی شاعر هندوستانی است که بزودی در ایران از سوی موسسه فرهنگی شاعران پارسی زبان منتشر می شود البته در هند منتشر و در دانشگاه های این کشور توزیع شده است.

در ادامه مقدمه شاعر را برای نخستین مجموعه اش بخوانید: سخن گفتن من و شعرنوشتنم به فارسی شاید چیزی شبیه معجزه بود.

 نام من سرویش تریپاتی است.

تخلصم سرمست.

 نام پدرم رام دهن است و نام مادرم وجی لکشمی.

 ریشه ام می رسد به هندوان قدیم.

به گنگا و بنارس و ریک ودا و به رام و به خدا و خورشید.

  سرزمین مادری من بهارییچ، شهری در نزدیکی شهر بنارس است.

 شعر در خونم جاری است.

فارسی را دوست دارم چون شیرینی و هندوان عاشق شیرینی و زبان فارسی اند.

 با ایرانیان هم ریشه و هم نژادیم و هر دو آریایی هستیم.

 سانسکریت خوانده ام و در زبان سانسکریت دکتری دارم و مدال طلایی.

معتقدم که فارسی و سانسکریت را هر هندی و هر ایرانی باید بداند.

 سی سال سن دارم و اگر خدا بخواهد و عمری باقی باشد می خواهم یکی دو سی سال دیگر را بسی رنج ببرم در زبان پارسی تا شاید خود �