از کارون و مارون و بهمن شیر، شرم باید کرد!

بخشی از مشکل را باید در تلقی نادرست از عدالت به جای تن دادن به واقعیت کم آبی جُست و این تصور که می شود به شیوه معمر قذافی در لیبی آب را منتقل کرد حال آن که لیبی تنها دو شهر اصلی دارد و پول هنگفتی صرف این پروژه شد و انتقال آب شور دریا و شیرین کردن بخشی از آن .

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازتابناک ، مهرداد خدیر در عصر ایران نوشت: در پی سال ها سخنان انتزاعی و آرمانی و بعضا آمیخته با توهم، حالا همه جا صحبت از واقعیت هاست: چندی پیش برق و اکنون نوبت به یک امر واقعی دیگر رسیده: آب .

همان که خوزستان را که به برخورداری از رودخانه های پرآب شهرت داشت (و تا حرف از این سامان به میان می آمد واژه جلگه را به ذهن متبادر می کرد) به کانون بحران بدل ساخته و اعتراض و خشم مردم را برانگیخته و، چون موضوعی ملموس است صِرف تبلیغات رسمی سازگار نیست تا مثلا آقای حسینی بای شال و کلاه و برای صدا و سیما گزارش تهیه کند.

چرا که تبلیغات برای مردم، آب نمی شود و اگرچه دستانی در پی آن اند که در غیاب آبِ شُرب از آب گل آلود ماهی بگیرند، اما اصل ماجرا همان است که هم میهنانی به سبب محرومیت از بدیهی ترین نیاز های حیات، به ستوه آمده اند و این رخداد را بیش از ان که طبیعی و خا اقلیم بدانند ناشی از سیاست هایی قلمداد می کنند که نسبتی با جامعه و زندگی ندارد و به تعبیر محمد درویش حاصل تفکر سازه ای است یع