ابراهیم، شهسوار ایمان

«کی یر که گور» پایه گذار «اگزیستانسیالیسم» از ابراهیم به عنوان «شوالیه یا شهسوار ایمان» یاد می کند و در فارسی البته این تعبیر رایج تر شده است: - چنان که اشاره شد حمید هامون در هامون از کتاب ترس و لرز می گوید.

کتابی به قلم کی یر که گور و در برگیرنده ستایش ابراهیم و با لحنی که برای دوست داران علی شریعتی آشناست: حماسی و تغزلی و پرشور.

اگزیستانسیالیست ها وجود یا هستن یا هستی انسان را بر این که چگونه آمده و به کجا می رود برتر می دانند و به زبان ساده همین که هستیم مهم تر از آن است که چه هستیم و که هستیم.

راز ستایش ابراهیم نزد کی یر که گور به خاطر ایمانی که اسحاق ( وبه باور مسلمانان اسماعیل) را به قربان گاه می برد این است: دستاوردِ او و کار فروتنانه اوست، این خدمت صادقانه او در خانه قهرمان است.

اگر بدین گونه به عشق خویش وفادار بماند، اگر شب و روز در برابر ترفندهای نسیان، که او را با حیله از قهرمانش دور می کند، ایستادگی کند، رسالت خویش را انجام داده است و با قهرمان متحد است… در ادامه از خواننده کتاب می پرسد: اگر جای ابراهیم بودی، چه می کردی؟ آیا به کوه ها بانگ نمی زدی که بر من بیفتید؟ کنید؟ اما ابراهیم با شادمانی و سرفرازی و اطمینان، با بانگ بلند گفت: این جایم.