عکس های یادگاری که در حد یادگار ماند/ التیام زخم های ققنوس برخاسته از دل آتش نیازمند حمایت است

صدای قهقهه کودکانه شنیده می شود، عصر یک روز بهاری که چند کودک شادمانه درون یک ون گفتگو می کنند، صدای کودکانه هایشان طنین زندگی را روانه دل های خانواده ها می کند که به ناگاه صدای فریادها بلند می شود و غوغایی به پا می کند فراتر از آنچه در خیال بگنجد.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از شیراز، اینجا از دل آتش ققنوسی به پا می خیزد، پر می گیرد و نجات بخش می شود تا درسی بزرگ برای من، تو و همه انسان ها باشد، درسی از جنس فداکاری و محبت، درسی از جنس ایثار و ازخودگذشتگی تا بگوید از جان گذشتن سن و سال نمی شناسد بلکه روح بزرگ می خواهد و جسارتی که در جوهره وجودی انسان نهفته است.

  چند ماهی است از قصه محمد طاها آرمند، آتش نشان کوچک خرم بیدی می گذرد، همان کودک هشت ساله ای که با جسارت تمام جان چند کودک را از میان شعله های گر گرفته آتش نجات داد و خودش قربانی سوختگی های شدیدی شد، زخم هایی که حالاحالاها زمان می خواهد تا التیام یابد اما آنچه او و خانواده اش را بی تاب می کند نه تنها درد و رنج سوختگی که ناراحتی از بابت وعده های بی سرانجامی است که مسوولان امر با به به و چه چه به او دادند و هیچیک عملی نشد.

  بسیاری بر سر بالین این کودک قهرمان رفتند و عکس یادگاری انداختند و وعده هایی دادند که محقق نشد.