معلولیت یا مظلومیت

به خودش که می آید، می بینید تفاوتی با دیگران دارد، تفاوتی که از خلقت به ارث برده و با این تفاوت در جامعه باید زندگی کند، خود را بشناسد، محدودیت هایش را بشناسد، - جامعه را بشناسد و در آن جامعه نفس بکشد و بزرگ شود.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، ترحم ها اذیتش می کند، نامهربانی ها می بیند، گاهی طرد می شود و از بطن جامعه دور می شود، اما او باید مبارزه کند، مبارزه با هر نوع کج اندیشی که زندگی را در جامعه بر او سخت می کند، کژرفتاری هایی به دور از انسانیت که هر فردی در هر جامعه ای را آزار می دهد اما او باید برای داشتن یک زندگی عادی و نرمال علاوه بر محدودیت ها و کمبودهای موجود برای تمام افراد جامعه، با معلولیت خود و معلولیت ذهنی آن هایی که برای معلولان دردسرهای فیزیکی، روانی و زبانی ایجاد می کنند، مقابله و حتی مبارزه کند.

تدوین نقشه راه زندگی برای افراد عادی در جامعه هم مشکلاتی به همراه دارد و این مشکلات برای معلولان دوچندان می باشد زیرا همیشه نگاه های سنگین ترحم آمیز یا تبعیض های موجود آنها را تحت تأثیر خود قرار می دهد و اگر آنها نتوانند افکار و اندیشه های خود را در راستای مدیریت مطلوب زندگی شان با محدودیت های خدادادی یا غیر خدادادی مدیریت کنند، می تواند این محدودیت ها به معضل لاینفک و لاینحلی برای آنها بدل شده و آنها را در زندگی شان زمین گیر کند