خداحافظ اسارت؛ سلام آزادی

برای یک انسان غیور، متدین و مجاهد فی سبیل الله هر چقدرکه شهادت خواستنی ست، اسارت سرنوشت قضا و قدری است، ولی واقعیت آن است که برای آنان که ره مقاومت و دینداری در پیش گرفته اند هر لحظه اش معادل یک بار شهادت است.

- و.

پس از و دردانه بودن قافله آزادگان و اکثر آن مردان امتحان پس داده شکی ندارم چون صداقت و ایمانشان و استواری بر پیمانشان را به رای العین و بالاتر در حد حق الیقین دیده و لمس کرده ام .

اگر علی (ع) آن میزان عدالت گفته است در دگرگونی روزگار جوهر مردان بر ملا می شود حقیقتا بسیاری از این خوبان زُبَر الحدید بودن خود را در آن سختی های بی مانند و خشونت وحشیانه دشمن اثبات کرده اند.

اما در باره خودم در این خلوت واگویه می کنم و به تعبیری بلند بلند فکر می کنم راستی امثال من بازگشتند یا پس فرستاده شدند.

یعنی قافله خوبان و شهیدان محترمانه ردمان کردند چون به تعبیر آن بزرگ مثل دیگران الماس نشده بودیم یا رسالتی بر دوشمان بوده که باید انجام دهیم ؟ پس از 31 سال هنوز در این خوف و رجا غوطه ورم ؛ گاهی به گمان نیکوی مومنان که امثال مرا آزاده می خوانند می نگرم و قول امام علی ع که فرمود حسن ظن دیگران درباره خود را تصدیق کنید را به یاد می آورم و امیدوار می شوم .