شعله های شعر آتشی

او و فریدون مشیری هر دو کارمند وزارت پست و تلگراف بودند.

 نخست بار مشیری از او چند شعر در صفحه ادبی «مجله روشنفکر» منتشر کرد، اشعاری که مورد استقبال قرار گرفت.

- از تمامی تاریخ بپرس غم غربت سید کاظم موسوی، دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهرکرد در مقاله ای یا عنوان غم غربت در اشعار منوچهر آتشی آورده است: منوچهر آتشی از شاعرانی است که دوران کودکی، طبیعت زنده جنوب و صداقت رفتاری آن دیار هرگز از ذهن و زبان او محو نمی شود.

گذشته سرایی شاعر علاوه بر تاریخچه ­ی حضور او در دنیا به گذشته های بسیار دور و باستانی و اسطوره ای نیز باز می گردد.

واژه ها، مکان­ ها، حوادث و اتفاقات، اشخاص، روستا و .

همیار شاعر در پردازش به این گذشته است.

درد و حسرت از دست رفتن نیکی ها و مردانگی های آدمی در برابر همه ­ی بدی ها خمیرمایه­ ی این گذشته سرایی است.

از آنجا که شعر شاعران به نوعی سرگذشت پنهان جامعه است باواکاوی حسرت سروده های آن ها می توان تاریخچه­ ی پنهان جامعه هم دوره­ی شاعر را بازشناخت.

بازشناسی خصلت های مردم جنوب، مبارزه­ی آن ها علیه استعمار، افتخارات و زندگی پرشکوه آنها، جدال سنت و تمدن، تقابل طبیعی زیستی با صنعت و مدرنیته و آرمان های نهفته درمدینه­ ی­ فاضله در خلال اشعار آتشی نمود یافته است.