من ایرانم تو عراقی، چه فراقی

در مکتب حسین بُعد زمان و مکان معنا ندارد، هر جا که دلی برای سالار شهیدان بتپد، آنجا کربلا است.

پایتخت شور و شعور حسینی حالا در اربعین بیرق عزا را برافراشته و خاک خود را مأمن قدوم جاماندگان نجف تا کربلا کرده است.

- اصلا حسین جنس غمش فرق می کند و این را اگر در روز اربعین از جرگه زائران نجف تا کربلا و بین الحرمین هم جا بمانی، می توانی در پایتخت شور و شعور حسینی به خوبی مشاهده کنی.

در روزهایی که ویروسی کوچک و منحوس عجز بشر پرمدعا را به رخ کشیده و جهان را در تلاطمی برای تغییر سبک های زندگی و گاهی سکون به جای رفت و آمدهای پرهیاهو فرو برده است، شعله عشق به سالار شهیدان همچنان در جان عاشقان زبانه می کشد و شراره های آن بر پیکر آزادی خواهان عالم فزونی می یابد.

امسال هم کرونای منحوس برای دومین سال متوالی جسم های بسیاری از مشتاقان زیارت اباعبدالله الحسین (ع) را در اجتماع میلیونی اربعین محدود و محصور کرده و خاک مسیر نجف تا کربلا را به انتظار قدم های زائران گذاشته است و فقط جمع معدودی از عاشقان توانستند خود را با وجود محدودیت های کرونایی به بین الحرمین برسانند و به نمایندگی از همه آرزومندان، سلام و پیغام لبیک به مولای حق طلبان را ابلاغ و میثاق این عهد جاودانه تاریخ را تازه و تجدید کنند.