امام مجتبی (ع)؛ کریم اهل بیت

امام مجتبی(ع) در شمار اهل بیت پیامبر(ص) است که آیه تطهیر در شأن آنان نازل شده است.

ایشان در مباهله پیامبر با مسیحیان نجران نیز در کنار جد، - پایگاه خبری جماران: حسن بن علی بن ابیطالب(ع)، دومین امام شیعیان، ملقب به مجتبی، زکی، طیّب، سبط و سیّد است.

امام مجتبی(ع) در شمار اهل بیت پیامبر(ص) است که آیه تطهیر در شأن آنان نازل شده است.

ایشان در مباهله پیامبر با مسیحیان نجران نیز در کنار جد، پدر و مادر و برادر خویش حضور داشت.

بنا برگزارش شیخ مفید نام حسن را پیامبر اکرم(ص) برای وی انتخاب کرد و بارها در برابر مردم به او ابراز علاقه می کرد.

پیامبر ایشان و برادرش حسین(ع) را سرور جوانان بهشت نامید و فرمود: الحسن و الحسین سیدا شباب اهل الجنّه،(امالی صدوق، ص 57) امام علی(ع) پس از بازگشت از صفین نامه مفصلی خطاب به امام حسن(ع) نوشت و ایشان را به تقوا، دعا، کسب علم و پند گرفتن از تاریخ و شناخت زمانه توجه داد: فانّی اوصیک بتقوی الله أی بُنّی و لزوم أمره، و عماره قلبک بذکره و الاعتصام بحبله.

(نهج البلاغه، نامه 31) امام خمینی(س) از امام حسن(ع) به سبط اکبر یاد کرده(صحیفه امام، ج 21، ص 542) همچنین در کتاب آداب الصلوه از ایشان به عنوان یکی از کاملان حاملان عرش و علم الهی یاد کرده است: و گاهی[عرش و حمله آن] اطلاق بر علم شده، که شاید مراد از علم علم فعلی حق ‎ ‎ باشد ک�