شعر و ادبیات فارسی در حال از دست دادن جایگاه خود است؟

یک کارشناس زبان و ادبیات فارسی گفت: شعر فارسی در بسیاری از موارد از جمله حماسه، غنا و داستان پردازی، حکمت و عرفان، نسبت به گذشته حرفی برای گفتن ندارد اما در زمینه های اشعار اجتماعی، - ایسنا/خوزستان یک کارشناس زبان و ادبیات فارسی گفت: شعر فارسی در بسیاری از موارد از جمله حماسه، غنا و داستان پردازی، حکمت و عرفان، نسبت به گذشته حرفی برای گفتن ندارد اما در زمینه های اشعار اجتماعی، اشعار دینی و اندیشه های نو در حال جوانه زدن است.

البته تقلید و تکرار همزمان از نوسروده ها نیز از آفت های بزرگ شعر معاصر است که بسیاری از اشعار را به ابتذال کشیده است.

مسعود سعادتی در گفت وگو با ایسنا، در خصوص اهمیت و جایگاه شعر و ادب فارسی در فرهنگ ایرانی، اظهار کرد: شعر به ویژه در کشور ما پیوسته با اجتماع و فرهنگ و مسائل مردم که شاخه ای از فرهنگ است، پیوندی ناگسستنی داشته است.

به عنوان مثال قدیمی ترین سروده های اوستا هم مربوط به مناسک مذهبی بوده است.

پس مشخص است که پیوند شعر و فرهنگ، طولی به درازای تاریخ دارد.

وی افزود: در اشعار اولیه شاعران فارسی هم می بینیم که شاعران مسائل اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اعتقادی و تربیتی را در قالب شعر بیان می کنند و این به خاطر تاثیرگذاری بیشتر این مسائل در قالب شعر بوده است.