ما پرستار بخش کرونا هستیم

«من و همسرم پرستار هستیم و برایمان عادی شده که مردم با ما مثل جذامی ها رفتار کنند».

- ایسنا/ایلام من و همسرم پرستار هستیم و برایمان عادی شده که مردم با ما مثل جذامی ها رفتار کنند .

در حال بیرون آوردن ماشین از پارکینگ بودم.

صدای باز شدن در خانه همسایه آمد.

در حالی که ماشین را وارد کوچه می کردم با وجود هوای سرد، شیشه رو پایین زدم و با انرژی تمام گفتم سلااااام آقا فرامرز.

با بی میلی تمام جوابی داد و به احوالپرسی نکشیده رفت.

همسرم و بچه ها داخل ماشین شدند و در حالی که سوییچ رو می چرخوندم گفتم خانم اتفاقی افتاده داخل کوچه، آخه آقا فرامرز مثل هر بار سلام و علیک نکرد.

همسرم گفت خدا لعنت کنه باعث و بانیش رو که با ما عین جذامی ها رفتار می کنن، بچه ها دیگه داخل کوچه بازی نمی کنن .

این حکایت این روزهای زوج پرستاری است که به آنها مدافعان سلامت می گوییم.

نزدیک سال نو بود که موجی از بیماری کرونا به سرعت زندگی ها را با تلاطم روبرو کرد؛ یک بیماری ناشناخته که تاکنون کسی نه دیده بود و نه چیزی درباره اش شنیده بود.

عده ای باور کردند و عده ای هم می گفتند چنین است و چنان.

شیوع بیماری آن قدر سرعت گرفت که بیشتر وقت شبانه روز در بیمارستان بودند و زمانی که برای استراحتی چند ساعته به خانه می آمدند از ترس اینکه نکند کسی را مبتلا کنند دور از همه می خوردند و می �