مغزهایی که جوانه نمی زنند؛ تألیف هایی که رشد نمی کنند!

بی تردید ارزشیابی، مؤثرترین روش جهت تضمین کیفیت و شرط اساسی روند ارتقای کیفیت مستمر در سیستم آموزشی است.

- خبرگزاری مهر - فرهنگ و اندیشه: امروزه آثار برخی نویسندگان، حاصل کپی برداری و جمع آوری کتاب ها و منابع گوناگون است و در نوشتار آنها هیچ گونه اندیشه نو و جدیدی دیده نمی شود.

معدود پژوهشگران و نویسندگانی را می توان یافت که بر قدرت فکر، اندیشه و توان علمی خودش تکیه کنند و سعی در بالندگی و ارتقای دانش صریح و ضمنی خود داشته باشند.

این بدین معنا نیست که هرگز نویسنده ای این گونه نبوده یا نیست؛ اما در برخی عرصه های علمی، تفکر غالب و رویکرد حاکم، متأسفانه بر کپی برداری، رونویسی، سرقت ادبی و موازی کاری های بی دلیل و غیرموجه است.

راحت طلبی و سهل انگاری علمی ، عنوانی است که می توان برای رخوت کنونی در نظر گرفت.

امروزه برخی نویسندگان و محققان، به دلایل گوناگون مایل به استفاده از توان علمی، قدرت ذهنی خود و پر کردن شکاف های علمی نیستند! این معضل، از دوران ابتدایی دانش آموزان تا دوران دانشجویی و یا حتی دوران تدریس اساتید دانشگاه قابل مشاهده است.

دلایل و عوامل مختلفی دست به دست هم داده و این آفت زیرپوستی را باعث شده است که در این نوشتار قرار است به بررسی این دلایل و ارائه راهکارهایی جهت رفع آن پرداخته شود.