ماجرای خیریه ای که کارگاه اشتغالزایی شد/ به نیازمندان به جای بسته معیشتی آدرس کارگاه را می دهیم!

تاریکی شب طول کوچه را چندبرابر کرده بود، هیچ چراغی روشن نبود دروغ چرا ولی می ترسیدم هر چه همسرم خواست همراهمان بیاید مانعش شدم، ماشین را ابتدای کوچه پارک کردیم، - مریم رضی پور گروه چهارمحال و بختیاری تاریکی شب، طول کوچه را چندبرابر کرده بود، هیچ چراغی روشن نبود دروغ چرا می ترسیدم هر چه همسرم خواست همراهمان بیاید مانعش شدم، ماشین را ابتدای کوچه پارک کردیم، کوچه بسیار باریک بود و ماشین رو نبود.

از ابتدای کوچه یک به یک پلاک ها را نگاه کردیم، تا به انتهای کوچه برسیم صدبار مردیم و زنده شدیم هیچ صدایی نبود مگر صدای چندگربه و سگ هایی که معلوم بود از ما فاصله دارند اما ترس از آن ها خیلی به ما نزدیک بود.

آدرس را از فرد مورد اعتمادی گرفته بودیم مگر می شد اشتباه باشد، اما انگار پلاک روی کاغذ در این کوچه نبود، هر چه کوچه را بالا پایین کردیم نشانی را پیدا نکردیم.

ساعت از 12 شب گذشته بود و این بسته آخر بود باید به صاحبش رسانده می شد از قبل قولش را داده بودیم مطمئن بودم چشم انتظار هستند.

به خانوم حسینی گفتم بیا برگردیم دوباره همه درها را نگاه کنیم شاید پلاکی از چشممان پنهان مانده باشد، تا سرش را بالا گرفت فهمیدم از تاریکی ترسیده است دروغ چرا من هم ترسیده بودم اما به روی خودم نیاوردم.