آقا من از شما خواهشی دارم، لطفا بگویید دیگر روضه حضرت قاسم(ع) نخوانند/ فرمانده سپاه اردبیل اجازه نمی دهد به جبهه بروم

شهید مرحمت بالازاده 14 ساله ای که برای رفتن به هر دری می زد بسته بود و آخرین بار رفت خدمت مقام معظم رهبری و به آقا گفت: آقا من از شما خواهشی دارم، - خبرگزاری فارس ـ اراک؛ سیزده، چهاره و پانزده، این عددها را می توانی از کم کردند و عدد نقش بسته روی سنگ مزارشان به دست آوری! دارم به این فکر می کنم نوجوان های سال 98 خورشیدی به چه فکر می کنند؟ روح و فکرشان تا کجا قدرت پرواز دارد؟ تا کجا بالا می رود؟ شما در اطرافیان تان سیزده ساله می شناسید؟ من چندتایی را می شناسم.

اما آن که حتما شما هم او را می شناسید سالار شهیدان است، قاسم ابن الحسن مجتبی (ع)، همان که شهادت برایش احلی من عسل بود.

سیزده ساله ای که مرد بود؛ بزرگوار و سید بن سید، روح بزرگوارش تا بی نهایت به پرواز درمی امد، زنجیر و قفل به پایش نبود، نه اینکه بخواهم احساساتی اش کنم نه، او با عقل و قلبی سلیم انتخاب می کرد، و لبیک می گفت، دانست امامش چه می خواهد، نگاهش به دهان امام و مقتدای خویش و دلش مشتاق خداوندش بود.

از آن روزی که او با سودای فدایی شدن، از هفت خان رستم گذر می کرد قریب به 1348 سال می گذرد، بخواهم تاریخ دقیقش را بگویم می شود دهم صفر 1409 قمری، یا به عبارتی همان سال 67.

  آن روز که بوی ماه مدرسه با بوی باروت و بوی اسفند و عطر چای تکیه های ده روز مانده به اربعین یکی شد، سیزده ساله های دهه