درباره دانشگاه و مدرک گرایی و اینترنت و دموکراسی معرفتی

در عصر دموکراسی معرفتی که صدای فرا رسیدنش کم کم به گوش می رسد، مایه را به مدرک نمی سنجند و احتمالاً مدرک داران بی سواد عرصه های اشتغال و مدیریت را کمابیش به باسوادان بی مدرک واگذار خواهند کرد.

- در عصر دموکراسی معرفتی که صدای فرا رسیدنش کم کم به گوش می رسد، مایه را به مدرک نمی سنجند و احتمالاً مدرک داران بی سواد عرصه های اشتغال و مدیریت را کمابیش به باسوادان بی مدرک واگذار خواهند کرد.

عصرایران؛هومان دوراندیش- در دهه های 40 و 50 شمسی اگر کسی در ایران دیپلمه بود، قطعا سرش در بازار کار بی کلاه نمی ماند اما اگر به شرف لیسانشه بودن مشرف می شد، نانش در روغن بود! یعنی به راحتی در یکی از ادارات دولتی یا شرکت های خصوصی کار پیدا می کرد و حقوقش کفاف زندگی اش را می داد.

افراد طبقات پایین و طبقه متوسط سنتی، مهم ترین سکوی پرش و پلکان ترقی شان درس خواندن بود و با کسب مدرک دانشگاهی، به منزلت رضایت بخشی (متناسب با توقعات نه چندان زیادشان) می رسیدند.

اما اعضای طبقه متوسط جدید و طبقات بالای سنتی، کم وبیش علاوه بر کسب مدرک لیسانس از دانشگاه های داخل کشور، به دنبال مدارک بالاتر از دانشگاه های خارج کشور بودند.

زمینداران بزرگ مهم ترین طبقه بالای سنتی را در جامعه ایران تشکیل می دادند؛ طبقه ای که پس از اصلاحات ارضی در آغاز دهه 1340، آخرین ضربه را از مدر�