یک سال خانواده ایرانی به روایت آمار

پشت آمار و اعداد، همواره داده های مهم و قابل بحثی وجود دارد.

همین است که آمار ها را پنجره ای برای توضیح وضعیت کنونی می دانند.

سنجه ای که می توانیم علاوه بر دریافت جایگاه کنونی مان در ارتباط با چالش های احتمالی نهفته در آن آمار به راهکار های آن هم پی ببریم.

به تازگی مرکز آمار ایران نتایج آمارگیری از فرهنگ رفتاری خانوار در سال 99 را منتشر کرده است.

آماری که با توجه به گستره بالای جمعیت آماری اش (62560 خانوار از 30 استان) قابلیت تعمیم پذیری بالایی دارد و نتایج آن را می توان به جغرافیای بیشتری از این سرزمین بسط داد.

این آمار به صورت کلی به تفریحات جامعه ایرانی، نوع خرید، میزان حضور در خانواده، خوراک و سلامت روان پرداخته و به صورت جزیی تر در زیرمجموعه این مفاهیم به بررسی آماری پرداخته است.

از میزان مصرف سرانه شیر و نوشابه به تفکیک استان ها گرفته تا اعتماد عمومی افراد به حمایت خانواده ها، میزان درصد شادمانی آن ها و میزان کمک های داوطلبانه آن در این آمار در دسترس قرار گرفته است.

با نگاهی به این پژوهش می توان شمایلی کلی از شرایط خانواده ایرانی در بازه زمانی این آمارگیری یعنی در سال 99 به دست آورد.

هر چند این آمار به نوعی داده های خامی محسوب می شوند که می توان با بررسی کارشناسانه به چرایی به دست آمدن این داده ها پی برد.