پرستار بخش کرونا شدم به عشق یک نفر/ بیماری زمینه ای هم سد راهم نشد

مژگان پورپژمان؛ پرستار بیمارستان آتیه همدان با وجود بیماری زمینه ای و ممانعت بیمارستان وارد بخش کرونایی شد تا از مبتلایان به این بیماری مراقبت بیشتری کند، - خبرگزاری فارس- همدان، زهره عباسی صالح ؛ بهترین دوران کاری و زیباترین شب های زندگی ام مربوط به زمانی است که از پدرم پرستاری می کردم.

آن دوران سخت بود، رنج داشت، گریه های مداوم داشت اما مراقبت فرزند عاشق پیشه بود از پدرش که شیرینی خاصی داشت، دوست نداشتم لحظه ای او را ترک کنم، چقدر به خاطر اینکه پرستار شدم، خدا را شکر کردم، اصلا پدرم بود مشوقم شد راهی این مسیر شوم، گویی او مرا فرستاده بود شرایط را مهیا کنم تا بیاید و آنجا از من خداحافظی کند.

این سخنان بخشی از صحبت های پرستار بیمارستان آتیه همدان است که با وجود بیماری زمینه ای و ممانعت مسوولان بیمارستان از ورود او به بخش استخدام تامین اجتماعی هستم.

فارس: بفرمایید چطور شد حرفه پرستاری را انتخاب کردید؟ اهل شعار نیستم که بگویم از ابتدا به دنبال کاهش درد و رنج بیماران بودم، چون آن زمان به این بلوغ فکری نرسیده بودم.

راستش در سن هجده سالگی تنها به دنبال آمال و آرزوهایم بودم که اتفاقا به خاطر روحیه حساسم از محیط بیمارستان هم واهمه داشتم.