ایرادات ساختار های بین المللی در مناقشات آبی / دیپلماسی آب گامی فراتر از معاهده ها بین المللی

باید در دیپلماسی آب هدف ایجاد سود مشترک میان کشورهای بالادست و پایین دست باشد، زیرا ساختارهای حقوق بین المللی و معاهده ها در این زمینه کارآیی لازم را ندارند.

- محمد رضا شهبازبگیان، عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس و رییس انجمن هیدروپلیتیک ایران در گفت وگو با خبرنگار مهر گفت: عدم تطابق مرزهای هیدرولوژیک یا همان مرزهای طبیعی که از طریق حوزه های آبریز جدا می شود با مرزهای سیاسی باعث به وجود آمدن مفهوم بالادست و پایین دست شده است.

به همین واسطه کشوری که در بالادست هست می تواند با اقداماتی موجب کاهش کمی و کیفی آب در پایین دست شود.

همین موضوع می تواند عاملی برای همکاری یا تنش در حوضه های آبریز باشد.

وی افزود: کشور بالادست به طور بالقوه توانایی عدم کنترل سیلاب در بالادست و انتقال آن به کشور پایین دست یا کنترل جریان آب در مبدا و کاهش حجم آب پایین دست که موجب تنش آبی در پایین دست می شود یا تغییر کیفیت آب که پیامدهای متعددی را در پایین دست ایجاد می کند را داراست.

همه این موارد می تواند موجب همکاری یا مناقشه میان کشورها باشد و به همین منظور دانش هیدروپلیتیک بوجود آمد تا دینامیک تنش و همکاری میان کشورها را بررسی کند و تلاش کند تا این دینامیک به سمت همکاری پیش رود و از تنش دوری کند.