ارباب خودم بزبز قندی ؛ ارباب خودم چرا نمی خندی!

ترانه معروف و مردمی را که در تئاترهای روحوضی خوانده می شد، قدیمی ها از حفظ هستند؛ ترانه ای که در اصل دیالوگ میان یک نوکر و ارباب بداخلاق بود که درآن خوانده می شد «ارباب خودم بز بز قندی، - به گزارش سایت قطره و به نقل ازتابناک ، روزنامه جوان در ادامه نوشت: ماجرای تلاش برای خنداندن فردی که نمی خواهد بخندد، اساس کار مجموعه جوکر است که از یکی از پلت فرم ها پخش می شود.

تفاوت بزرگ جوکر با ماجرای روحوضی نوکر و ارباب این است که در نهایت تلاش نمایش سنتی از خنداندن ارباب خنداندن مردمی بود که به تماشا نشسته بودند ولی در جوکر هدف صرفاً خنداندن رقیب و از میدان خارج کردن آن به هر نحو ممکن است و مخاطب به طور کلی از ماجرا حذف شده است.

علیخانی و باز هم کپی! همان طور که در ابتدای مجموعه جوکر معرفی می شود،این کار ایده گرفته از یک برنامه تلویزیونی ژاپنی است.

سازنده پیش از آنکه مردم دست به جست وجو بزنند و مثل ماجرای کپی بودن عصر جدید ، دورهمی و خندوانه ، برنامه اصلی را در مقابل کپی ایرانی قرار دهند، از همان ابتدا توضیح می دهد که این کار بر اساس ایده هیتوشی ماتسوموتو، هنرمند ژاپنی است.

داستان هم از این قرار است که ماتسوموتو هنگام تماشای یک رئالیتی شوی معروف، ایده مسابقه کمدی به ذهنش خطور می کند و بر اساس آن مسابقه تلویزیونی به نام داکیومنتال شکل می گیرد.