قوانین جزایی، پازلی نیمه تمام در درمان اختلالات رفتاری کودک بزهکار

اعمال قوانین جزایی درباره نوجوانان وکودکان بزهکار به خودی خود بازدارنده و درمان کننده اختلالات رفتاری آنان نیست؛ لذا با لحاظ شرایط خاص روحی و روانی اطفال و نوجوانان وجود مشاور در دادگاههای اطفال برابر ماده 298 و تبصره 2 ماده 315 قانون آیین دادرسی کیفری .

- ایسنا/خراسان جنوبی اعمال قوانین جزایی درباره نوجوانان وکودکان بزهکار به خودی خود بازدارنده و درمان کننده اختلالات رفتاری آنان نیست؛ لذا با لحاظ شرایط خاص روحی و روانی اطفال و نوجوانان وجود مشاور در دادگاههای اطفال برابر ماده 298 و تبصره 2 ماده 315 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 ضروری تشخیص داده شده است.

بزهکاری پدیده ای اجتماعی است که از منظر حقوقی به اعمال هنجارشکنانه و منافی قوانین و مقررات که از سوی افراد زیر 18 سال صورت می گیرد، اطلاق می شود و می تواند به شکل های متعددی از قبیل غیبت از مدرسه، دروغگویی های مکرر، فرار از خانه، ولگردی، گدایی، ایجاد حریق، تخریب، رانندگی بدون گواهینامه، سرقت، حمل مواد مخدر، زیر پا گذاشتن حقوق دیگران، انحرافات جنسی و.

نمود یابد.

بررسی های آسیب شناسانه این پدیده عواملی چون فقر مطلق و عوامل اقتصادی، بیکاری، عدم سلامت روانی اعضای خانواده بویژه والدین، توارث، عدم وجود بستر مناسب جهت پرورش کودک و دور ماندن از محیط آموزشی را از جمله موارد