شکوه معماری باستانی در قلم میناکاران مندایی

یادداشت حاضر مروری بر پاره ای از شاهکارهای معماری صابیین مندایی است که از اصالت تاریخی بالایی برخوردارند و نقشی دیدنی در میناکاری آنها دارد.

- زهرا عباسی،فعال فرهنگی و هنری، در این مطلب که آن را در اختیار ایسنا گذاشته است می نویسد: روح آدمی شیفته زیبایی است.

گاهی این زیبایی گل سرخی است در باغ طبیعت و گاهی غزلی ناب و عاشقانه از یک شاعر، گاهی تماشای غروب می شود و گاهی دل بستن به تابلوی نقاشی و یا فرشی که تار و پودش با عشق در هم تنیده شده اند، گاهی لالایی مادر می شود و گاهی شکل و طعم زیبای یک کلوچه خرمایی که آشپزی بامهارت خمیر آن را با عشق ورز داده است.

دنیای هنر چون کهکشان وسیع است و در آن هر آنچه با عشق آفریده می شود هنر نام دارد؛ تنها دنیایی که انسان خالق آن است! هنر معماری که از نیاز اولیه بشر برای ساخت سرپناه منشا می گرفت در ادامه مسیر و با عبور از این نیاز اولیه تبدیل به هنری شد که نقش به سزایی در زیبایی دنیای بشر داشت و آثار باشکوهی در نقاط مختلف دنیا به وجود آورد تا جایی که از جمله دارایی های ارزشمند هر سرزمینی که از طریق آن می شد به تمدن و فرهنگ آن ملت پی برد در میان خشت و سنگ بناهای تاریخیِ آن سرزمین قابل کشف و استناد بود.