گفت وگویی متفاوت با امام جمعه وقت اهواز در فتنه 88/ ماجرای حضور کفن پوش ها در 7 دی!

 قرآن را باز کنید، سوره ی بقره، آیه ی 191؛ خداوند خطاب به پیامبر رحمت اینگونه وحی را نازل می کند که ای محمد (ص) فتنه از قتل سنگین تر است! و شاید از خود بپرسی از قتل؟ مگر می شود؟! آری، بدتر از قتل، چون با کشتن، تنها فردی را از زندگی دنیوی محروم می کنی اما فتنه، جمعیت و ملتی را از زندگی دنیوی و اخروی محروم خواهد کرد؛ فتنه انگیزه را، اعتقادات را، راه صواب از ناصواب را، فتنه حتی توانایی درک حقوق واقعی را از انسان سلب خواهد کرد و منافقان را از به ضعف پیچیدن انسان هایی که ذره ذره در ازدحام فتنه، قدرتشان را از دست داده اند دلشاد خواهد کرد.

فتنه فقط برای مشرکان مکه و متوجه جمعیت محدود تازه مسلمان ها نیست، فتنه جاریست مادامی که حقیقت جریان دارد، مثل خون در رگ، هوا در جو و روح در بدن اما تلخ و تیره و تاریک؛ فتنه شاید هم به قول شاعر در صف صفِین می جنگیده روزی، فتنه شاید در زمان شاه، زندان بوده باشد! فتنه شاید با امام از کودکی همسایه بوده، یا که در طیّاره ی پاریس تهران بوده باشد! فتنه اما هرچه که هست گاهی، کسانی، آنچنان محکم در برابرش سینه سپر می کنند که بذرش را ریشه ندوانده می خشکانند، مردان و زنانی از جنس حماسه هفتم دی در اهواز که وقتی تهران در جاهلیت پیچیده بود با غیرت در چشم فتنه ایستادند و ما اهل کوفه نیستیم علی تنها بماند سر دادند.