چراغ الفبا در شب سرد روستا جان گرفت/بچه ها با خودشان حَلَبی های خالی روغن می آوردند

دستی که مداد برداشته بود و ردیف «الف ب پ.

» را روی سطر مرتبی از تخته سیاه می نوشت و پیش می رفت، یادآور نشان معروف «نهضت سوادآموزی» است؛ نهضتی که از میان رنج محرومیت و کار بی وقفه روی قالی و زمین کشاورزی، - خبرگزاری فارس- فرشید باغشمال: نهضت سوادآموزی کمتر از یک سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در هشتم دی 1358، با فرمان امام خمینی(ره) آغاز شد.

نهضتی که جامعه هدف آن، بیشتر اقشار محروم، و به ویژه روستاییان بود.

در تبریز نیز دیری نپایید که این نهضت مردمی، با جذب آموزشیار از میان فارغ التحصیلان دوره دبیرستان، رونق گرفت.

کار نهضت سوادآموزی، بی شباهت به کار جهاد سازندگی نبود.

با همان همت و تعصب، و بدون چشم داشت و حقوق و مزایا و سایر توقع های مادی.

 نهضت سوادآموزی و مشق مهربانی سال های دهه 60  عفت خضری از جمله دانش یاران نهضت سوادآموزی آذربایجان شرقی در سال های دور است.

خاطره های پرشور، از سال های آموختن دارد.

از حضور در روستاهای صعب العبور، تا صبر و مقاومت در برابر بدخُلقی ناخواسته برخی از مردم.

بی مهری که ریشه در ظلمت بی سوادی داشت و آرام آرام، به مهر و محبت و دوستی پایدار تبدیل شد.

  خانم خضری با اشاره به آغاز سال های آموزشیاری می گوید: وقتی نهضت سوادآموزی، فراخوان جذب آموزشیار داد، من سال دوم نظری را تازه تمام کرده بودم.