مشکلات رانندگان تاکسی مثنوی هفتاد من است

«رنگ زرد خودرو، تنها چیزی است که از سازمان تاکسیرانی به آنها رسیده و هیچ امکانات و امتیاز دیگری شامل حالشان نمی شود.

از صبح تا نیمه شب در خیابان ها کلاچ و ترمز می گیرند تا نان حلال بر سر سفره خانواده ببرند ولی باز هم هشتشان گرو نه است و هزار دغدغه و نگرانی دارند.

- ایسنا/البرز رنگ زرد خودرو، تنها چیزی است که از سازمان تاکسیرانی به آنها رسیده و هیچ امکانات و امتیاز دیگری شامل حالشان نمی شود.

از صبح تا نیمه شب در خیابان ها کلاچ و ترمز می گیرند تا نان حلال بر سر سفره خانواده ببرند ولی باز هم هشتشان گرو نه است و هزار دغدغه و نگرانی دارند.

کافی است در یک مسیر چند دقیقه ای، چند جمله ای با یکی از آنها هم کلام شوی تا درد دلش باز شود.

درد  دلی که اغلب  یک جواب بیشتر ندارد: همینی که هست .

همین زخم هایی که سال هاست بی دوا مانده و هر روز عمیق تر می شود.

دخل رانندگان تاکسی به خرجشان نمی رسد.

یکی از رانندگان خط حصارک – شاه عباسی با اشاره به اینکه تاکسیداری یکی از سخت ترین شغل های دنیا است، اظهار کرد: راننده های تاکسی ساعت ها در روز به دنبال مسافرند و از این خیابان به آن خیابان رانندگی می کنند، با مسافر، کارگر پمپ بنزین، رانندگان دیگر و تقریبا تمام شهر سر و کله می زنند و همه روزشان در شلوغی، آلودگی و استرس می گذرد.