وقتی یک دست هم صدا دارد!

همه جای شهر بوی او را می دهد.

به هر نقطه می نگری لبخند مهربان و نگاه نافذش را می بینی.

این روزها دل آدم ها که هیچ، دل این شهر هم برای او تنگ شده است.

- باورش سخت است دو سال است دیگر هوای این شهر با نفس های او معطر نمی شود و دو سال از گشودن آغوش میلیون ها عاشق برای بازگشت پیکر بی جان او به وطن می گذرد؛ او که برای ما مالک اشتر بود و هست اما در عین تواضع خود را سرباز وطن می دانست، حالا دو سال است در خاک سردی که روزی با قدومش آن را گرم می کرد آرمیده است.

من هم این روزها خود را در میان هزاران زائراین شهید بزرگوار جا دادم و به دیدارش رفتم؛ بازهم مهمان داشت مثل همیشه! این روزها در هرساعتی از روز و شب مهمان دارد؛ مهمانانی که برای تسکین درد مشترک دلتنگی می آیند.

قبل از رسیدن به مزار باید مسافتی را پیاده طی می کردی؛ جاده ای مستقیم که به مسجد، گلزار شهدا و در نهایت به مزار سردار منتهی می شد.

قدم زدن در جاده ای که انتهایش به وصال معشوق ختم می شود، چفیه دور گردن عاشقان، دود اسپندی که از مهمانان استقبال می کرد، چای صلواتی که پخش می شد، بساط واکس زنی کفش ها در کنار خیابان، نوای مداحی از هر موکب، همه و همه شباهت عجیبی با وعده هرساله عاشقان با امام شهدا داشت.